Your research : 3 Results for ե

Entries' title containing ե : 10000 Results

Զեղխագործութիւն, ութեան

s.

licentiousness, luxury, wantonness.


Զեղխալից

adj.

brimful, heaped up, overloaded.


Զեղխանամ, ացայ

vn.

cf. Զեղխիմ.


Զեղխանք

pl. s.

habitual debauch.


Զեղխասէր

adj.

debauched, lewd.


Զեղխեմ, եցի

vn.

to abandon ones self to luxury, excess, debauch, to be dissolute;
to be intemperate, licentious, prodigal, extravagant;
— ի դինւոջ, to drink hard, to gormandize;
ըստ մոլորութեանն Բաղաամու զեղխեցան զհետ վարձուց, they ran greedily after the error of Balaam for reward.


Զեղխիմ, եցայ

vn.

cf. Զեղխեմ.


Զեղխութիւն, ութեան

s.

intemperance, orgies, debauch, luxury, excess, extravagance, extremity, depravation, lust, licentiousness.


Զեղխումն, ման

s.

cf. Զեղխութիւն.


Զեղծ, ից

adj.

dissolute, incontinent, free, wanton, debauched;
spoiled;
careless, neglected, indolent, sluggish;

s.

negligence, carelessness, inattention;

adv.

negligently.


Զեղծագործ

adj.

destroying, injurious;
badly done, wicked.


Զեղծամտեալ

adj.

corrupted, spoiled, perverse.


Զեղծանեմ, ծի

va.

to spoil, to ruin;
to abuse, to deceive, to delude, to seduce, to beguile;
to rob, to steal, to ravish;
զեղծեմ զգատաւորս (ընչիւք), to corrupt judges.


Զեղծեմ, եցի

va.

cf. Զեղծանեմ.


Զեղծեցուցանեմ, ուցի

va.

cf. Զեղծանեմ.


Զեղծանիմ, ծայ

vn.

to be spoiled, ruined;
to be abused, corrupted;
to make a bad use of, to misuse;
— իշխանութեամբն, to abuse one's power.


Զեղծիմ, ծայ, ծեցայ

vn.

cf. Զեղծանիմ.


Զեղծմտութիւն, ութեան

s.

mental aberration, madness, folly.


Զեղծութիւն, ութեան

s.

corruption, depravation, debauchery;
disorder.


Զեղծուցանելի

adj.

fallacious, deceitful.


Զեղծուցանեմ, ուցի

va.

cf. Զեղծանեմ.


Զեղուած

s.

plenty, abundance.


Զեղում, ղի

va.

to shed, to pour out, to spill;
to fill up;
— ումեք, (յօք) զվարդապետութիւն, to preach redundantly, to be verbose;
բազում ծաղր զեղեալ հեղուլ, to laugh immoderately;
զեղուին զնովաւ զամենայն ամբոխն, the people crowded around him.


Զեղում, եղայ

vn.

cf. Զեղանիմ;
— խնդութեամբ, to be filled with joy;
— ծովու, to be at the flood;
— իմիք ի յուշոյ, to slip one's memory, to forget;
— զոմամբ, to embrace, to clasp to one's bosom;
զեղաւ սիրտ նորա, his heart swelled with emotion, overflowed, outpoured itself.


Զեղումն, ման

s.

affluence, abundance, exuberance;
breaking out, overflowing, defluxion;
shedding, effusion;
jet, eruption;
— խնդութեան, transport, rapture;
— շնորհաց, fullness or abundance of grace;
— սրտի, overflowing, outpouring, effusion, largeness of heart;
— վտակաց, overflowing or inundation.


Զեղուն

adj.

heaped, brimful, redundant;
թաթաղուն, շարժուն եւ —, pressed down, shaken together and running over.


Զեղուցանեմ, ուցի

va.

to heap, to overflow.


Զեղչական

adj.

elliptical.


Զեղչեմ, եցի

va.

to restrain, to retrench, to contract;
to throw into the shade, to eclipse, to darken, to obscure, to cloud;

com.

to discount, to cash.


Զեղչումն, ման

s.

ellipsis;

com.

discount;
— առնել, to discount bills.


Զեղջ, զղջի

s.

regret, compunction, penitence;
remorse;

adj.

repentant, contrite;
— լինել մտաց ուրուք, to scruple;
to have qualms of conscience, to be smitten with remorse;
— լինել ումեք, — ապաշաւ անկանիլ ի միտս, զղջի ունել զոք, ի — գալ, հարկանիլ, ի — ապաշաւանաց գալ, ընդունել, to repent, to afflict one's conscience;
ի — ածել, — բերել, to cause to repent, to reform;
որպիսի՜ — կալցի զմեզ, how we shall repent!


Զեմեղ

cf. Զետեղ;
— պահել, to place in safety.


Զեմուղ

cf. Զեմեղ.


Զեմեղեմ

vn.

to have pity or compassion;
to free from danger.


Զեն

cf. Զոհ.


Զենագործութիւն, ութեան

s.

cf. Զոհագործութիւն.


Զենածոյ

adj.

sacrificed, immolated.


Զենական

cf. Զենլի.


Զենակար

adj.

hurtful, pernicious.


Զենանիմ, զենայ

vn.

to be sacrificed or immolated.


Զենարան, աց

s.

shambles, slaughterhouse;
altar;
the Cross, the Holy Rood.


Զենարար

cf. Զենակար.


Զենելութիւն, ութեան

s.

cf. Զոհ.


Զենիթ

cf. Գագաթնակէտ.


Զենլի, լեաց

s.

victim, that is ready to be sacrificed;
immolation.


Զենում, նի

va.

to slaughter, to kill;
to immolate, to sacrifice.


Զենումն, ման

s.

act of slaughtering;
victim, sacrifice.


Զենալութիւն, ութեան

s.

tossing, tide, ebb and flow.


Զեռամ, ացայ, ացի

vn.

to creep;
to swarm;
to crawl;
եռալ, to burn, to be fervid;
— ցանկութեամբ, to burn with concupiscence;
յամենայն զեռնոց որ զեռայցեն ի վերայ երկրի, from all creeping things that creep upon the earth.


Զեռնական

adj.

creeping.


Definitions containing the research ե : 3419 Results