Your research : 2 Results for կ

Entries' title containing կ : 10000 Results

Յարկաբնակ

adj.

dwelling under a roof;
— ծածուկ, roofed, covered by a roof;
under cover or shelter;
buried in ruins.


Յարկակից

adj.

dwelling under the same roof, in the same house, cohabiting.


Յարկանեմ, յարկի

va.

cf. Յարկեմ.


Յարկանիմ, յարկայ, յարկեայ

vn.

cf. Յարկեմ.


Յարկեմ, եցի

va.

to roof a building, to put the roof on;
to spread like a pavilion;
to cover, to hide;
ի վերայ քո որդն յարկցի, the worms will cover thee.


Յարկաշինութիւն, ութեան

s.

roofing.


Յարկաւոր

adj.

roofed;
storied, with stories.


Յարկիկ

s.

a small, wretched dwelling.


Յարկիչ

s.

roofer;
կղմնտրօք, tiler;
— հերձաքարիւ, slater;
— յարդիւ, thatcher.


Յարձակ յարձակ

adv.

frankly, boldly, intrepidly;
— խաղալ, to advance rapidly, at double step.


Յարձակեմ, եցի

va.

cf. Արձակեմ.


Յարձակեցուցանեմ, ուցի

va.

cf. Արձակեմ.


Յարձակիմ, եցայ

vn.

to assail, to affront, to attack, to storm the breach;
to dash, rush or fall upon, to pounce upon with violence, to dart or fall on;
— ի ներքս, to enter violently, forcibly, impetuously;
արտաքս —, to make a sortie;
— ի դարանացն, to leap from one's hiding-place;
cf. Զհետ;
— յոք, to attack one;
to affront, to provoke;
յիրեարս —, to attack each other, to fall upon one another.


Յարձակումն, ման

s.

assault, attack;
aggression, invasion;
առնուլ —կմամբ, to storm, to carry by storm;
յինքն ընդունել զ— ուրուք, to sustain an assault, to resist an attack.


Յարմարագրական

adj.

syntactical.


Յարմարական

adj.

cf. Յարմար.


Յարմարակից

adj.

symmetrical, proportioned;
analogous.


Յարնչական

adj.

relative, correlative.


Յարնչականութիւն, ութեան

s.

relation, correlation.


Յարութիւնական

adj.

pertaining to the resurrection.


Յարութիւնակից

adj.

sharing or participating in the resurrection.


Յաւականիմ, եցայ

vn.

to last, to endure, to be prolonged or protracted.


Յաւակնազեղց

cf. Յաւակնայեղց.


Յաւակնայեղց

adj.

audacious, rash, inconsiderate;

adv.

audaciously.


Յաւակնիմ, եցայ

vn.

to assume, to arrogate, to take too much on oneself, to pretend to, to presume.


Յաւակնոտ

cf. Յանդուգն.


Յաւակնութիւն, ութեան

s.

cf. Յանդգնութիւն.


Յաւանակ, աց

s.

ass' foal or colt, young donkey or ass.


Յաւանակական

adj.

proper to foals or colts;
կառք —ք, chariot races for yearlings at the Olympic games.


Յաւէժական

adj.

cf. Յաւէժ.


Յաւէրժական

adj.

cf. Յաւէժ.


Յաւէրժական հարսն

cf. Յաւէրժահարսն.


Յաւէրժայիշատակ

adj.

ever memor.


Յաւիտենական

adj.

eternal, perpetual, uncreate, immortal, without end;
կեանք, immortal life;
— թշնամութիւն, bitter, irreconcilable, implacable or eternal enmity;
—ն, the Eternal, the Everlasting One.


Յաւիտենականութիւն, ութեան

s.

eternity.


Յափշտակասէր

adj.

rapacious, ravenous, greedy, usurping.


Յափշտակեմ, եցի

va.

to ravish, to carry off by force, to carry away with violence, to snatch, to bear off;
to usurp;
to rob, to pillage, to ravage, to plunder;
— զմիտս, to charm, to enchant, to attract, to ravish or carry away the senses;
— զանձն, to escape, to be saved or liberated;
— զսիրտ, to enrapture, to captivate or enslave the heart;
յինքն —, to appropriate, to usurp, to occupy ore possess illegally.


Յափշտակիմ, եցայ

vn.

to be ravished, carried away;
ravaged;
— մտօք, to fall into extasies or raptures;
կեալ մինչեւ յերրորդ երկնից, caught up to the third heaven;
կեալ յանձնէ ի բաց, enraptured, extatic, beside oneself;

adv.

կելով, hastily, in a hurry, precipitately.


Յափշտակիչ

cf. Յափշտակող.


Յափշտակող

s.

ravisher, spoiler;

adj.

ravenous, rapacious;

fig.

charming, delightful, ravishing, bewitching.


Յափշտակութիւն, ութեան

s.

ravishing, carrying off or away, ravage, usurpation, depredation;
rapacity, rapine;
կնոջ, աղջկան, rape, abduction;
— մտաց, enthusiasm, transport;
extasy, rapture, ravishment;
revery;
— իրաւանց եւ արդարութեան, corrupt justice;
լինել ի —, to be plundered, pillaged, sacked;
մատնել ի —, to give up pillage.


Յելուզակ, աց

s.

highwayman, brigand, bandit, assassin;

adj.

thievish.


Յելուզակաբար

adv.

thievishly.


Յելուզակութիւն, ութեան

s.

plundering, robbery.


Յեղադարձական

adj.

reprehensive, reproachful.


Յեղական

adj.

variable, changeable.


Յեղակարծ

adj.

unexpected, unforeseen;

adv.

—, —ում or —ում ժամու, unexpectedly, unawares;
suddenly, all at once;
—ում պահու ի վերայ հասանել, to surprise, to take by surprise.


Յեղակից

adj.

as inconstant as another.


Յեղանակ, աց

s.

cf. Եղանակ;
season;
chapter;
custom, habit, deportment, bearing, manners;
աղջիկ ոմն —աւ գովելի, a praiseworthy girl;
—աւ իմն, in any manner or way, anywise;
որով —աւ, how ? in what manner ?
ընդ քանի —ս, in how many ways ?
ընդ երկուց —աց, in two ways;
ընդ հինգ —ս, in five ways;
եւ ոչ միով —աւ, in nowise;
—աւ կոչման նրան, according to his vocation;
որով or որպիսի եւ իցէ —աւ, in whatever way it be, in all ways, some way or other.


Յեղանակաբար

cf. Յեղանակագոյն.


Definitions containing the research կ : 2232 Results