Your research : 2 Results for կ

Entries' title containing կ : 10000 Results

Ազգակեղծ

adj.

who hides or dissimulates his nationality.


Ազգակեցոյց

adj.

who rescues, liberates his nation.


Ազգակից

s.

parent, compatriot;

adj.

national, of the same nation;
allied to, near, like, similar, analogous.


Ազգակցիմ, ցեցայ

vn.

to make alliance by marriage.


Ազգակցութիւն, ութեան

s.

consanguinity;
affinity, alliance by marriage;
analogy, likeness, resemblance.


Ազդական, ի, աց

adj.

advising, monitorial;
penetrative, energetic, efficacious.


Ազդեցական, ի, աց

adj.

cf. Ազդեցիկ.


Ազդեցիկ

adj.

efficacious, energetic.


Ազդողական, ի, աց

adj.

efficacious, energetic.


Ազնուական

adj.

civil, genteel, noble, generous;

s.

gentleman.


Ազնուականութիւն, ութեան

s.

nobility, birth, gentility;
civility, genteelness;
generosity, nobleness.


Ազնուապետական

adj.

aristocratic.


Աթոռակ, աց

s.

stool;
foot-stool.


Աթոռակալ, աց

s.

vicar;
vice-president;
successor.


Աթոռակալութիւն, ութեան

s.

vicarship, vicarage;
possession of a chair, succession to a dignity.


Աթոռակից

s.

colleague or companion in the same dignity, or on the same throne.


Աթոռակցութիւն, ութեան

s.

company on the same throne.


Ալէկոծեմ, եցի

va.

to beat to and fro;
to agitate violently, to trouble.


Ալէկոծիմ, եցայ

vn.

to float, to chafe, to grow troubled or agitated.


Ալէկոծութիւն, ութեան

s.

agitation of the sea, storm, tempest;
trouble, agitation.


Ալէկոծումն, ման

s.

cf. Ալէկոծութիւն.


Ախերակ

adj.

vain;

adv.

յախերկան, cf. Յախերական;
յախերկան, cf. Յախերկան.


Ախճապակ, ի, աց

s.

cf. Յախճապակ.


Ախորժակ, աց

s.

taste;
appetite;
affection, will, inclination, willingness;
passion, sentiment;
ունել —, to be hungry;
to have a taste;
չունել — իմիք, to have a taste for nothing;
պակասութիւն ախորժակի, want of appetite;
ախորժակաւ ուտել, to eat with appetite;
շարժել՝ բանալ զախորժակ, to excite the appetite;
բառնալ զախորժակ, to take away the appetite;
ընտիր՝ կիրթ —, անկիրթ —, good, bad taste;
ըստ իմոյս ախորժակի, according to my taste.


Ախորժական

adj.

pleasing, agreeable, sweet, amiable, delightful.


Ախորժաճաշակ

adj.

cf. Ախորժահամ.


Ախտաբանական

adj.

pathological.


Ախտաբեկ

adj.

crushed, oppressed by illness.


Ախտակիր, կրի, րաց

adj.

subject to diseases or passions.


Ախտակից

adj.

that has the same sickness;
compassionate;
— լինել ումեք, to have compassion, pity on some one, to compassionate.


Ախտակրեմ, րեցի

vn.

to be ill, to suffer.


Ախտակրութիւն, ութեան

s.

illness, sickness, distemper;
suffering.


Ախտակցաբար

adv.

with compassion, pity.


Ախտակցեմ, եցի

vn.

to have compassion, to compassionate, to pity.


Ախտակցիմ, եցայ

vn.

cf. Ախտակցեմ.


Ախտակցութիւն, ութեան

s.

compassion, pity;
vice, passion.


Ախտարակք, աց

pl. s.

lot, disposition, nature, fate;

adj.

natural, physical;

adv.

յախտարակաց, physically, naturally.


Ածական, աց

adj.

adjective.


Ածականաբար

adv.

adjectively.


Ածանցական, աց

adj.

derivative.


Ածխակէզ առնեմ

sv.

to burn like coal.


Ակահ

adj.

having a knowledge of, well versed.


Ակաղձեալ

adj.

filled, full;
— պտղովք ծառք, trees loaded with fruit.


Ակաղձուն

adj.

cf. Ակաղձեալ.


Ակամայ

adv.

involuntarily;
by force, with regret, reluctantly;
եթէ կամաւ, եթէ ակամայ, willing or unwilling.


Ակամայ, ից, այց

adj.

involuntary;
forced, constrained.


Ակամայութիւն, ութեան

s.

the state of being involuntary;
repugnance, reluctance, constraint, necessity.


Ական

s.

mine, moat;
— հատանել, to mine.


Ականակապ

adj.

ornamented or inlaid with precious stones, worked in jewels.


Ականակիտ

adj.

limpid, clear.


Definitions containing the research կ : 2232 Results