Your research : 53 Results for ի

Entries' title containing ի : 10000 Results

Դժուարավիճող

adj.

contentious.


Դժուարատեսութիւն, ութեան

s.

difficulty or trouble of seeing, of understanding;
obscurity.


Դժուարաքիրտն

adj.

most painful.


Դժուարաքնին

adj.

difficult to examine, to scrutinize.


Դժուարիմ, րեցայ

vn.

to be angry, enraged, vexed, offended;
to have trouble or difficulty.


Դժուարիմաց

adj.

difficult to understand, ohscure, unintelligible.


Դժուարին

adj.

difficult, hard, impracticable, painful, laborious, fatiguing, grievous, unpleasant, vexatious, thorny, delicate, imposing;
heavy, weighty, onerous, rough, rugged.


Դժուարորսալի

cf. Դժուարորս.


Դժուարութիւն, ութեան

s.

difficulty, trouble, fatigue, distress, perplexity, intrigue, inconvenience, contrariety;
difficult point, knot, hinderance, obstacle;
asperity, rigidity;
բայց ոչ առանց դժուարութեան, but not without fatigue;
բառնալ զ—, to smoothe difficulties;
— կրել, to meet with difficulties;
—ս հանել, to make difficulties;
յաղթել դժուարութեանց, to overcome difficulties.


Դժուարուտելի

adj.

hard, raw, harsh.


Դժպաշտութիւն, ութեան

s.

impiety.


Դժպատեհութիւն, ութեան

s.

indecency, indignity, impertinence.


Դժպհի

adj.

refractory, discordant, contrary, opponent, disagreeable, vexatious.


Դժպհիմ, եցայ

vn.

to be angry, enraged;
to resist, to oppose.


Դժպհութիւն, ութեան

s.

dissension, resistance;
vexation, regret, displeasure.


Դժրամիտ

adj.

perfidious;
traitorous, disloyal;
wicked, malicious.


Դժրողութիւն, ութեան

s.

fraud, infidelity, perfidy, non-observance;
snare, contravention;
deceit.


Դժրութիւն, ութեան

s.

cf. Դժրողութիւն.


Դժրիչ

adj. s.

cheat, infidel, perfidious, disloyal, traitorous.


Դի, ոց

s.

dead body, corpse;
carcass.


Դիագող

adj.

who lifts or plunders dead bodies;
who steals idols


Դիազարդ, աց

s.

that dresses a dead body.


Դիազարդեմ, եցի

va.

to dress a dead body;
to embalm;
to bury.


Դիազարդութիւն, ութեան

s.

act of dressing a dead body;
act of embalming;
burial


Դիազերծ առնեմ

sv.

to disinter, to strip dead bodies.


Դիաթաղ, աց

s.

grave-digger.


Դիաթաւալ

adj.

dead, killed, stretched on the ground;
— կացուցանել, — յերկիր կործանել, to overturn, to throw down dead bodies, to strike stiff to the ground.


Դիաթիկ

s.

testament, will.


Դիակապուտ, պտաց, ից

adj.

that strips dead bodies.


Դիակիր, կրաց

adj. s.

that carries, buries the dead.


Դիակն, կանց

s.

corpse, dead body;
պաճուճել գեղովք զ—, to embalm;
առնել — անթուելի, to make great carnage;
դիակունք կռոց, destruction of idols.


Դիակնանամ, ացայ

vn.

to become a corpse, to die.


Դիակողոպուտ

cf. Դիակապուտ.


Դիակոյտ, կուտի

s.

heap of corpses.


Դիատապուտ

cf. Դիակոյտ.


Դիակոն

s.

deacon.


Դիահանութիւն, ութեան

s.

burial, funeral procession, obsequies.


Դիահանք, հանաց

s.

cf. Դիահանութիւն.


Դիանամ, ացայ

va. vn.

cf. Դիեմ


Դիապահ

s.

guardian of the dead.


Դիապաշտութիւն, ութեան

s.

idolatry.


Դիապատեմ, եցի

va.

cf. Դիազարդեմ.


Դիապատիկ

cf. Դիազարդ.


Դիապատութիւն, ութեան

s.

cf. Դիազարդութիւն.


Դիասնունդ լինիմ

vn.

to be nourished with a mothers milk, to suck milk from the breast.


Դիասուն լինիմ

sv.

cf. Դիասնունդ լինիմ.


Դիացիկ

adj.

cf. Դիեցիկ.


Դիդրաքմայ, ից

s.

didrachm, piece of money;
cf. Երկդրամեան.


Դիեմ, եցի

va.

to suck, to suck milk from the breast.


Դիեցիկ

adj.

suckling, that sucks.


Definitions containing the research ի : 3627 Results