Your research : 3 Results for քար

Entries' title containing քար : 396 Results

Քանքարաւոր

adj.

having talents;
of the weight, or value of a talent;

s.

cf. Սնակուշտ;
ի — բերել, to cause the coupling of animals;
cf. Քարշ;

gr.

cf. Պատիւ;
false religion, sect;

mus.

cf. Փուշ.


Քաջաքարոզ

adj.

good preaching.


Քարաբլուր

s.

cragged rock, rough, steep rock.


Քարաբոյս

s.

rocella, alga tinctoria, lichen, cinereus terrestris, white moss.


Քարաբուխ

adj.

flowing or springing forth from a rock.


Քարագագաթն

cf. Քարագլուխ.


Քարագլուխ

adj.

craggy topped.


Քարագիր

cf. Վիմագիր.


Քարագնաց

adj.

wandering among mountains, among rocks, in craggy places.


Քարագործ, աց

adj.

stony, of stone, made of stone;

s.

cf. Քարակոփ;

med.

gravel, stone.


Քարադէզ

s.

mass of stones.


Քարադր, ի

s. zool.

plover, pluvialis, lapwing;
or jaundice-bird, icterus, galbula.


Քարադրօշ, ի, ից

cf. Քարակոփ.


Քարաթոշ, ի, ից

s.

cf. Քարաթոթոշ.


Քարաթոթոշ, ի, ից

s.

stallion, newt.


Քարաժայռ, ի, ից

s.

cf. Քարաժեռ.


Քարաժեռ, ի, ից

s.

sharp rock, steep rock, crag;

adj.

rough, rocky, craggy.


Քարալեառն

s.

rocky mountain.


Քարալեառնակ

s.

rocky hill.


Քարալից

adj.

full of stones, stony;
— առնել, to fill or block up with stones.


Քարախաչ

s.

stone-cross.


Քարախառն

adj.

mixed with stones.


Քարախիտ

adj.

abounding in stones.


Քարախունկ

s.

bdellium.


Քարածեծ

adj.

pelted with stones, stoned, lapidated;
— պատառիլ, to be stoned to death.


Քարածերպ

s.

cavern, cave.


Քարակ, աց

s.

vine-hedge, vine-trellis.


Քարակարկառ

s.

heap of stones;

adv.

like a heap or pile of stones.


Քարակերտ

adj.

stone, build to stone;
— տուն, stonehouse.


Քարակիր

s.

stone-carrier;
cf. Քարուկիր.


Քարակոյտ

s.

heap of stones.


Քարակոշկոճ

cf. Քարածեծ;
— առնել, to stone, to lapidate.


Քարակոշտք

s.

block of stone;
precipice, ravine.


Քարակուռ

adj. s.

cf. Քարակոփ.


Քարակոփ, ի, ից, աց

adj.

made or built of stone;

s.

stone-cutter, stone-mason;
sculptor, carver.


Քարակոփութիւն, ութեան

s.

stone-cutter's calling or art.


Քարակտուր

adj.

cut from stone;
steep, rugged.


Քարահալած

s. mech.

rail-guard, sweeper, fender.


Քարահատք

cf. Քարահանք.


Քարահանք

s.

quarry, stone-pit.


Քարահատ, աց

s.

stone-cutter;
paviour's beetle or rammer.


Քարահար, ի

adj. med.

troubled with the stone or gravel, nephritic.


Քարաձիգ առնել

sv.

throwing stones.


Քարաձիգ

s.

stone's throw.


Քարաձգութիւն, ութեան

s.

stone-throw;
stoning, lapidation.


Քարաձիւթ

s.

petroleum.


Քարաձկունք

s.

ichthyolites.


Քարաղ

s.

rock-salt, mineral-salt.


Քարաման

s.

cross-shaped distaff.


Քարայատակ, աց

adj.

paved with stones;

s.

pavement.


Definitions containing the research քար : 51 Results