cf. Աղարտանք.
cf. ԱՂԱՐՏԱՆՔ.
Ոչ եթէ անց զմեօք բազմացն աղարտութիւն. (Սեբեր. ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աղարտութիւն | աղարտութիւնք | 
| accusatif | աղարտութիւն | աղարտութիւնս | 
| génitif | աղարտութեան | աղարտութեանց | 
| locatif | աղարտութեան | աղարտութիւնս | 
| datif | աղարտութեան | աղարտութեանց | 
| ablatif | աղարտութենէ | աղարտութեանց | 
| instrumental | աղարտութեամբ | աղարտութեամբք |