s.

cf. Աղուրայ.

s.

ԱՂՈՒՐԱՅ ԱՂՈՒՐԻ. Ուղէշ. շառաւիղ. բարունակ որթոյ. շահ, չըպուգ. տալտըրմա

Վասն աղուրայնոյ, որ զհին այգին նորես։ Քարշէ աղուրայ։ Տար զաղուրայնիդ։ Աղուրայ տար։ Զաղուրայդ գտաք եւ այլն. (Վստկ.։)

Որթն զարդարեալ զստեղն ի վայելչութիւն երկայն ձգմամբ աղուրեաց՝ պատատմամբ գնդակաց՝ տարածեալ տերեւովքն. (Փիլ. լիւս.։)