fox;
կորիւն աղուեսու, fox's cub.
(յն. եւս ալօբեքս. լտ. վուլբէս. եբր. շուէլ.) ἁλώπηξ vulpes Գազան դժնդակ՝ խորամանկ եւ գող, իբր աղու հեզիկ ձեւացեալ, ի չափ փոքր շան, թաւ մազով. թիլքի.
Կալաւ երեք հարիւր աղուէս։ Կալարո՛ւք մեզ աղուեսունս (կամ աղուէսս)։ Ո՞չ ելանեն այժմ աղուէսք, եւ քակեն զքարինս պարսպաց նորա։ Բաժինք աղուեսուց եղիցին։ Աղուէսք մուտ եւ ել առնէին ի սրահս նորա։ Աղուեսուց որջք գոն. եւ այլն։
Ըստ խորամանկութեան ասի.
Երթա՛յք ասացէ՛ք աղուեսուն այնմիկ. (Ղկ. ՟Ժ՟Գ. 32։)
Աղուեսուն փոքու։ Ըստ բազմապատիր նենգութեան բարոյից դաւօղ աղուեսուց։ Ի ժանեաց աղուեսոյն ... Յորսոյ աղուեսոյն ազատեալ. (Նար. ՟Ծ՟Ա. ՟Կ՟Թ. եւ Երգ.։ Տե՛ս եւ ի Մխիթ. առակ ՟Ղ՟Ը. ճ։)
ԱՂՈՒԷՍ ԽԱՐԱՆ. cf. ԱՂՈՒԵՍԱԴՐՈՇՄ.
Աղուէս խարանօք ղդէմս նոցա դրոշմել, զի իբրեւ զչար գազան հալածական լիցին. (Լաստ. ՟Ի՟Գ։)
ԱՂՈՒԵՍՈՒ ՁՈՒ. Բոյս կամ դեղ ինչ, որ ի Բժշկարանի բացատրի այսպէս.
Կարկոտակ. կոտրկուտակ. խուսաթըլսայլապ։
ԱՂՈՒԵՍՈՒ ՍՈՒՍԵՐ, կամ ԱՂՈՒԷՍՈՒՍԵՐ. Անուն խոտոյ՝ առ Գաղիանոսի, որպէս յն. երիոս. թերեւս ἑρύσιμον erysimum որ է խոտ յաճախեալ ի քարուտ տեղիս։