cf. Աղուաշիկ.
ԱՂՈՒԱՇ որ եւ ԱՂԱՒԱՇ. (գրի եւ ԱՂՎԱՇ, ԱՂԱՇ, ԱՒԱՂԱՇ) ասի եւ սալոն. այն է ըստ յն. σάλος Յիմար (ձեւացեալն). բախած. բախուկ, խենդուկ. ահմագ. ուզուշ. խաշմէր.
Ամենեքին ասէին, եթէ աղուաշ է։ Աղուաշ աբեղայ մի։ Որպէս զաղուաշ խազ առնէին զնա. (ՃՃ.։)
Դու ես աղաւաշ. (Հ=Յ.։)
Արա՛ աղօթս առ Աստուած ո՛վ աղաւաշ։ Աղաւաշ մարդ։ Աղաւաշի մահն. (Վրք. հց.։)
Նման ես դու կարուակի աղուաշի, որ երբեմն կարէ, եւ երբեմն պատառէ. (Մաշկ.։)
Ցոփագնացաց եւ աղուաշ լեզուաց. գրելի է ըստ այլ ձ. աղալեզուաց, կամ աղուալեզուաց։ (Մանդ. ՟Բ. )