Ամբեւտ, Ի

s.

Բառ անստոյգ. զի կամ է յն. էմվռիօն. ἕμβριον որ է սաղմն. եւ կամ թերեւս խլուրդ.

Որ յորովայնի մեռանի, ընդ այն համարէ՛, թէ զամբեւտն ոք սպանանիցէ. քանզի ամբեւտն կոյր է, եւ ո՛չ գիտէ ո՛րպէս սպանանի. (Կիւրղ. օրին.։)