appeasement, assuagement, moderation, abatement;
inducement, persuasion.
Ամոքելն, եւ իլն. ամոքանք, որպէս մեղմութիւն կամ մեղկութիւն.
Ամոքումն եւ զղջումն եւ արհաւիրք խռովութեան տիրէ նմին. (Լմբ. սղ.։)
Որպէս մարսումն կերակրոյ. πέψς conconctio, digestio. հազմ.
Խարտեաշն մաղձ առ ի յամոքումն կատարէ, եւ շարժէ զարտաքս ելանել. (Նիւս. բն. ՟Ի՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ամոքումն | ամոքմունք |
| accusatif | ամոքումն | ամոքմունս |
| génitif | ամոքման | ամոքմանց |
| locatif | ամոքման | ամոքմունս |
| datif | ամոքման | ամոքմանց |
| ablatif | ամոքմանէ | ամոքմանց |
| instrumental | ամոքմամբ | ամոքմամբք |