adv.

unsonably;
eternally.

adv.

ἁχρόνως. sine tempore. Առանց ժամանակի, նախ քան զամենայն յաւիտեանս.

Անժամանակաբար ծնօղն Աստուած։ Որդի համագոյ Հօր՝ ի նմանէ յառաջ եկեալ անժամանակաբար. (Կիւրղ. գանձ.։)

Որդի եւ Հոգի ի պատճառէ անժամանակաբար։ Ծնեալն ի Հօրէ անմարմնապէս եւ անժամանակաբար. (Շ. թղթ. եւ Շ. բարձր.։)

Եւ առանց անցանելոյ ժամանակի. ի վայրկենի.

Շարժութիւնք եւ ձայնք սուրբ են. եւ գրեթէ անժամանակաբար հնազանդին կամաց խորհրդոյն. (Նիւս. բն.։)

Ի վերայ անմարմնոցն եւ իմացականացն անժամանակաբար եւ առանց հեղգութեան կատարելագործին. (Մաքս. ի դիոն.։)

Անժամանակաբար շաղի. (Իգն.։)

adv.

Եւ անժամ.

Ի պտուղ ծառոյն անժամանակաբար մերձեցաւ. (Շ. թղթ.։)

Անժամանակաբար նեղէր զնա. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 39։)