adj.

Չունօղ զկարիս մարմնոյ. անախտ. եւ անկարօտ.

Հրեշտակք անախտք եւ անկարիք։ Մարդոյ զանախտիցն եւ զանկարեացն բերեալ զնմանութիւն. (Նար. երգ.։)

Այս կերպարանք՝ արքայութեան ունէր զօրինակ՝ վասն անկարիք լինելոյն. (Շ. մտթ.։)

Անկարիք մարմին. (Լմբ. սղ.։)

Չեմ որպէս հրեշտակ անկարիք կերակրոյ. (Զքր. ծործոր.։)

Անկարիքն եւ անկարօտ Աստուած բազում անգամ հանէր զգիշերն ի գլուխ յաղօթս. (Յհ. գառն.։)

Որ ի տապանին՝ անկարիք էին կրից անգոսնելին. (Գանձ.։)