cf. Անհնարին.
որ եւ ԱՆԿԱՐ ասի. ἁδύνατον. impossibile. Ոչ կարելի. եւ անհնարին. միւմքիւնսիւզ. գապիլսիզ.
Է հաւատ, որ անկարելւոյն՝ կարողութեամբ հաւատայ. (Աթ. ՟Դ։)
Զանկարելեաց կախի եւ աւելորդից յուսոց. (Դիոն. եկեղ.։)
Եթէ զայս ցուցանես, որ է անկարելի (յն. անտանելի). (Աթ. ՟Ը։)
Անկարելի իր. (Սահմ. ՟Ժ։)
Զեղծումն գործել, երկրորդ՝ անկարելեաւ։ Զանկարելիսն կարելիս կացուցանէ։ Զվտանգ անկարելի աղետիս. (Պիտ.։)
Որ ինձ անկարելին է, քեզ կատարեալ է. (Նար. ՟Ծ՟Է։)
ԱՆԿԱՐԵԼԻ Է. իբր անհնար է. անմարթ է. օլամազ.
Անկարելի է մեզ գիտել զերկնայնոցն իմացութեանց խորհուրդս. (Դիոն. երկն.։)
Նոյնն նմին նմանապէս մեծ եւ հաւասար գոլ անկարելի է։ Անկարելի է անցանել ընդ իւր ստուերն՝ եւ յոյժ փութացելոյն. (Առ որս. ՟Ե. ՟Է։)
Անկարելի է առանց խոնարհութեան ժառանգել զտեղի անկելոց։ Որպէս չարչարել առանց մարմնոյ անկարելի է, նոյնպէս եւ խռովել առանց հոգւոյ անհնար է. (Զքր. կթ.։)
իբր անկարօղ. անզօր.
Զանկարելի տկարութիւն նոցա տեսանելոց եմք առ ի Փրկչէն մերմէ. (Վրք. հց. ՟Զ։)