unlike, dissimilar, different;
not uniform;
incomparable.
ἁνόμοιος. dissimilis, absimilis, dispar. Որ չէ նման այլում. այլազան. տարբեր. զանազանեալ տեսլեամբ կամ որակաւ. պէնզէմէզ, մուխթէլիֆ.
Աննման են այլոց կեանք նորա. (Իմ. ՟Բ. 15։)
Եթէ աննման իցէ որդի, աննմանաւն աննման զիա՞րդ ճանաչիցի. (Սեբեր. ՟Է։)
Զպատիւսն՝ աննմանիցն մասն բաշխեալ տայ. (Փիլ. քհ.։)
Խառնումն աննմանիցն անչափապէս. (Դիոն. ածայ.։)
Մի ի բազմաց եւ յաննմանից բացակատարի. (Արիստ.։)
Պատահումն յէութիւնն բաժանելով՝ յաննմանն բաժանի. (Սահմ. ՟Ժ՟Ը։)
Բերքն պակասք եւ աննմանք. (Փարպ.։)
Անյարմար. անվայելուչ. անճահ. անպատշաճ. անդէպ. անտեղի. օտար. անշուք. ցած իմն. ուսլուպսուզ. եագըշըգսըզ. μὴ πρόσηκον, ἁπεικόν, ταπεινόν. inconveniens, absurdum, humile, vile.
Ասել՝ թէ օդով ծածկեալ էր երկի, աննման է։ Առ բազում իրս աննմանս գայթագղեալ կործանին. (Վեցօր. ՟Բ. ՟Գ։)
Խոյին գոլ տարացոյց առ իրն աննման. (Պիտ.։)
Զաննմանն ինձ կամ ցուցի։ Զաննման ինձ բան. (Նար. ՟Ծ՟Է. Նար. կ.։)
Ոչ է ապա յաննմանիցն՝ եւ ձեզ գալ յարեւելս. (Շ. թղթ.։)
Չէ՛ ինչ աննման, այլ՝ ի դէպ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 1։) եւ (Տօնակ.։)
Ցանկայ անդէպ մեծութեան եւ աննման. (Ոսկիփոր.)
Զաննմանս եւ զանմօտաւորս ինքեան խօսէր։ Յանձն էառ ասել զաննմանսն վասն իւր։ Աննմանքն վայելեն եւ ոչ վայելեն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 18։)
Անզուգական. անհամեմատ. գեղեցիկ. գերազանց. ծայրագոյն, եւ յետին. անհնարին. մէնէնտսիզ.
Գեղեցկաշէն տաճար բանին՝ աննման. (Տաղ.։)
Գեղն աննման։ Ի տեսիլս անպատումս, յաննման փոփոխմունս. (Ագաթ.։)
Յերկրային տոհմէ՝ աննմանք. (Նար. առաք.։)
Նման աննմանիցն (հրեշտակաց). (Մագ. ՟Խ՟Գ։)
Ամբարհաւաճք եւ աննման չարք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 9։)
ԱՆՆՄԱՆՔ. գ. ըստ յն. անօմիի. ἁνομοίοι. anomoei. Անամեան հերետիկոսք, հետեւօղք այետիոսի եւ եւնոմիոսի, որք զորդին աստուծոյ աննման հօր ասէին.
Աննմանիցն յանդիմանին աղանդք։ Արդ ո՞ւր են ինձ աննմանիցն աղանդք. (Նիւս. կազմ.։)
Զամենայն հերձուածս զեւնոմիոսացն՝ այսինքն աննմանիցն. (Կանոն.։)