disproportionate;
incomparable, unparalleled, matchless.
ἁσύγκριτος. incomparabilis. որ եւ ԱՆՀԱՄԵՄԱՏԵԼԻ. Անբաղդատ. աննման. անչափ. անկշիռ. չունօղ զհամեմատ ինքեան, կամ զհամեմատութիւն ընդ այլում. մենէնտի՝ ագրանը եօգ, պինազիր, պիմիսալ.
Անհամեմատ առաւելութեամբք գերակայ։ Անհամեմատիւք տարբերութեամբք. (Պրպմ.։)
Չափովք անբաւիւք եւ անհամեմատիւք նուազեալ. (Դիոն.։)
Անհամեմատ կենացն. (Յճխ.։)
Զանհամեմատն բարձրութիւն. (Ագաթ.։)
Անհամեմատ բերկրանօք, կամ գովեստիւք։ Յանհամեմատ թիւս. (Նար.։)
Անհամեմատդ ի կանայս։ Ի մարմնի վարս ստացեալ անհամեմատ մարմնաւորաց. (Շար.։)
Եթէ կամիցի յիրս ինչ համեմատել, անհամեմատ գտցէ զնա. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Տարբերեալ. օտար. անյարմար. պէնզէմեզ. ույմազ.
Զմերս զարտուղի եւ անհամեմատ սոցա ընթացս քննել. (Լմբ. պտրգ.։)
Իսկ ես անհամեմատս յամենայնի. (Շ. ատ.։)
Զանհամեմատն մարդոյ պատկերի. (Նար. կուս.։)
Անհամեմատք ի հասարակաց ծնողէս ի յերկրէ երեւին յառաջ եկեալք տեսակք կենդանեաց. (Պիտ.։)