ἁκατάλυτος. indissolubilis. Որ ոչ քակտի. անեղծ. անքակ. անլուծանելի.
Զանկարն աստուծոյ մատուցանէի, իսկ զկարողութիւնն՝ բանսարկուին, անքակտելի ասելով զմեղսն նորա ի բնութեան մարդկան. (Աթ. ՟Դ։)
Ի սէր միաւորիչ անքակտելի. (Նար. ՟Կ՟Գ։)
Անքակտելի է միական՝ յորովայնէ միշտ յաւիտեան. (Շ. խոստ.։)