φυσικός, σύμφυτος, ἑπιπεφυκός aturalis, innatos, proprius որ եւ ԲՆԱՒՈՐ. Բնական. եւ ընդաբոյս տնկակից. սեպհական. իւրական. բուն, եւ Ընտանի.
Բնաւորական իր։ Նիւթ ամենայն բնաւորականացն առ հասարակ է։ Բնաւորականք են զգալիքս եւ երեւելիքս. (Անյաղթ պորփ.։ Մաքս. ի դիոն.։)
Բնաւորական սահման է՝ բան համառօտ յայտնիչ բնութեան. (Անյաղթ առած.։)
Բնաւորական մահ. (Սահմ. ՟Ը։)
Բնաւորական կապ, կամ մտերմութիւն. (Փիլ.։)
Որ ի մեզ բնաւորականքն են՝ հոգեկանք եւ մարմնականք։ Բնաւորականօքս ընդդիմամարտեալ. եւ այլն։ (Յհ. իմ. երեւ.։)
Յաղթեաց չարին բնաւորականօքն. (Լմբ. ստիպ.։)
Ի բնաւորականացն եւ յանբնականացն ախտից։ Մի՛ յաղթեսցէ եկամուտն, այլ բնաւորականն. (Սարկ. քհ. եւ Սարկ. աղ.։)
Զեկամտիցն ընդ բնաւորականացն։ Զբնաւորականսդ քո բարերարութիւնս։ Զասումն մսեղեաց բնաւորականաց. (Նար.։)
Որոյ բնաւորական անուն էր Մինաս. (Հ=Յ. դեկտ. ՟Ժ.։)
Մոգքն ի բնաւորական ընդդիմակրութիւնս նայելով. (Բրս. ծն.։)
ԲՆԱՒՈՐԱԿԱՆ. Բնախօս, եւ բնաբանականն գիտութիւն. φυσικός, -κή, -κόν physicus, -ca, -cum
Ազդեալ լինի ի բժշկաց, եւ ի բնաւորական արանց։ Ասի ի բնաւորականց արանց։ Օգուտ արար ի ձեռն բնաւորականին առ ի գիտութիւն հանճարոյ երկնի եւ աշխարհի. (Փիլ.։)
Եւ Սկզբնական. հին եւ նախկին. ադամային.
Պեղագիանոսք ուրանան զբնաւորական մեղսն գոլ ի տղայսն. (Մխ. ապար.։)