to flame, to pass above the flame;
to burn, to kindle.
φλέγω, φλογίζω, φλογέω inflammo, uro, cremo, ustulo Բոցով՝ կամ որպէս բոցով կիզուլ, տոչորել, հրդեհել, այրել, լափել. փաղաղել. խանձողել. էրել մրկել.
Բոցակիզէ զմեղաւորս։ Բոցակիզեալ զբռնութիւն թշնամւոյն։ Որ հուր աստուածութեանն ոչ բոցակիզեաց զքո սուրբ զորովայնդ, կամ զկուսութիւնդ քո՝ աստուածածին, եւ այլն. (Շար.։)
Ոչ բոցակիզեաց զանդամ կուսական մարմնոյն հուր աստուածութեանն. (Եփր. յայլակերպ.։)
Զգեսցես զհուր աստուածային սիրոյն ի նոսա, եւ բոլորովիմբ բոցակիզեսցես զնոսա. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)
Ոչ բոցակիզէ զդատապարտեալ զմատունս մեր արարիչն, այլ ինքն իսկ յորդորէ զմեզ, եւ ասէ, առէ՛ք կերա՛յք. (Ոսկ. նոր կիր.։)
ԲՈՑԱԿԻԶԻՄ. կամ ԲՈՑԱԿԻԶՈՒՄ. Ծախիլն ի բոցոյ.
Իբրեւ զխռիւ կիզին, եւ ոչ բոցակիզին. (Վրք. հց. ՟Ի՟Բ։)
Եւ ետես մանուէ զպատարագն այսպէս բոցակիզեալ. (Փիլ. սամփս.։)
Նմանութեամբ, Աղէկիզիլ. տոչորիլ սրտի. տապանալ. սիրտը էրիլ, աղիքը կտրտիլ.
Ո՞ր հայր մարմնական այնպէս բոցակիզի, յորժամ տեսանէր զորդի մեռեալ. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Բ.)
(Ղովտ ի տեսանել զանօրէնութիւն Սոդոմայ՝) բոցակիզէր չարեօքն. (անդ. ՟Գ։)
Ընդ հիւանդս հիւանդանայր, ընդ գլորեալսն բոցակիզոյր. (Տօնակ.։)