to devour, to consume;
to burn.
καταφάγω, κατεσθίω, δακνύω excedo, devoro. Լափել՝ չարաչար ուտելով. ծախել. վատնել. ճարակել, ճարակիլ. գիշատել.
Ուտելով եւ փաղաղելով զկէս մարմնոցն սորա։ Խածատեն զմիմեանս, եւ փաղաղեն՝ ի բաց հատանելով զռընգունս եւ զականջս։ Որք զօրէն եթիայց ամանալով փաղաղեն, մինչեւ յոսկերացն նոցա անգամ ուտել. իսկ զայլսն լափատեն. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. տեսական.։)
Առիւծք եւ արջունքն եկեալ՝ զոտսն լիզուին, սուրբքն աղերսէին նոցա զինքեանս փաղաղել. (Տաղ ի յակոբայ.։)
Որ զհայրենիսն փաղաղեաց, եւ եղջերն ցանկայր. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Որ զիմ տղայս վայելչական՝ փաղաղեցեր զերդ զգազան. (Շ. եդես.։)
Զուրուք արդար մարմին ցեց եւ որդն ոչ փաղաղեաց. (Վանակ. յոբ.։)
Իբրեւ զժանտախտ եղեալ ամենեցուն՝ փաղաղել, եւ յինքն զամենեսեան դարձուցանել. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Գ։)
Զանազան ախտիցն յոլովութիւն ընդ մարմին փաղաղեալ ապականիցէ. (Կանոն.։)
ՓԱՂԱՂԵԼ. φλέγω, καταφλέγω comburo, inflammo. Բոցակիզել. տոչորել.
Առնէ զբաբելոնական բոցոյն կիրս, որ շուրջանակի փաղազէր բարձրանալովն։ Զօրէն հրոյ մտեալ փաղաղէր զբոլոր բնութիւնն։ Զաշխարհ ամենայն արեգակն փաղաղէ. (Առ որս. ՟Ա։ Պիտ.։ Լմբ. սղ.։)
Ի կրկիկն նշանակութիւս անխտիր բերի ասելն.
Զօրէն ցոլացեալ բոցոյ անյագաբար զերկաքանչիւրոցն փաղաղէ դարմանս որովայնամոլ շուայտութեամբ։ Էր զի ի տար աշխարհի գտեալ զայրն՝ զարարսն փաղաղէր. (Պիտ.։)