cf. Փաղանունապէս.
ՓԱՂԱՆՈՒՆԱԲԱՐ ՓԱՂԱՆՈՒՆԱԿԻ ՓԱՂԱՆՈՒՆԱՊԷՍ. συνωνύμως synonimice, univoce. Իբր փաղանուն՝ փիլիսոփայօրէն.
Եւ է գոյացութեանց եւ տարբերութեանց՝ ամենայն փաղանունաբար ի նոցանէն ասիլ. (Արիստ. գոյաց.։)
Եւ թէպէտ զամենայն ոք էակս կոչեսցէ, հոմանունաբար ասէ կոչեսցէ, եւ ոչ փաղանունակի. քանզի եթէ մի էր ամենեցունց հասարակ սեռ՝ էակն, փաղանունաբար ապաքէն ամենայն էակքն ստորոգէին. (Պորփ.։)
Որ փաղանունաբար ստորոգին, երկակի են. են որք անուան եւ իրի տան, որպէս կենդանին՝ մարդոյն. եւ են՝ որք իրի միայն, որպէս տարբերութիւնք. (Անյաղթ պորփ.։)
Անուանք՝ որ միայն զարարչական բնութիւնն փաղանունակի նշանակեն, ընդ որում ոչ այլ ոք ի գոյից լծակցի հոմանունութեամբ. (Խոսրովիկ.։)
Էութիւն ի վերայ ամենացուն փաղանունակի ասի, (Կիւրղ. գանձ.) իմա՛ իբր լայնաբար իմն առմամբ։
Կամ Իբրեւ փաղանուն քերականօրէն.
Զերկիր եւ զվայր փաղանունաբար կոչեաց. (Փիլ. այլաբ.։)
Կէտ եւ որոշումն փաղանունաբար զնոյն նշանակեն. տրոհութիւն՝ սակս զիմացուածս զատուցանելոյ ասի փաղանունակի կիտի. արուն փաղանունապէս ինչ ի նմանէ (յիգէն) այլ ինչ կոչմամբ զնոյն նշանակեալ. (Երզն. քեր.։)