univocal;
synonymous;
synonyma.
συνώνυμος, -ον synonymus, -um, nomen commune habens, idem significans . Բաղանուն. համանուն. անուանակից։ Ըստ փիլիսոփայից՝ Ունօղ զնոյն անուն նովին նշանկութեամբ. ձայն՝ միօրինակ նշանակիչ բազմաց ընդ նովին բանիւ.
Փաղանուանք (կամ փաղանունք) ասին, որոց անունն հասարակ, եւ ըստ անուանն բան գոյացութեան նոյն. հիզան, կենդանի՝ մարդ եւ արջառն. (Արիստ. ստորոգ.։)
Էակն ստուգաբար փաղանուն ոչ կարէ գոլ. վասն զի ի փաղանունսն ոչ գոյ առաւել եւ նուազ. . . եւ դարձեալ փաղանունքն հասարակաբար տան անուան եւ իրի հաղորդութիւն. իսկ էակն ոչ հասարակաբար տայ. (Անյաղթ պորփ.։)
Իսկ ըստ քերականաց,
Փաղանուն է, որ ի զանազան անուանս զնոյն ցուցանէ. ո՛րզա՛ն, խառ (կամ խարբ), դալապ, մարտացու (որպէս յն. մախթռա ), սուր, վաղակաւոր, սուսեր, նրան. (Թր. քեր.։)
Փաղանուն ասի, որ անուամբ այլ, եւ բնութեամբ մի. եւ մի իր գոլով՝ բազում անուամբ անուանի. որպէս սուսեր՝ զի կոչի խարբ, նրան։ Եւ այլ եւս՝ անիւ, ճըղուց. . . կապերտ, եւ գորգ. . . բիր, եւ մահակ. որոց բնութիւն մի, եւ անուանք այլք. (Երզն. քեր.) (այսինքն են նոյնանշան բառք)։