Գաղտակրայ, ից

cf. ԳԱՂՏԱԿՈՒՐ.

Ընկալարուք ի գաղտակրայ մարգարիտս պատուականս. (կամ զմարգարիտս գեղեցիկ) (Սարգ. յուդ.) գ. եւ յիշատ. ի համառօտն։

Եւ ոչ խեցի որպէս կրայից եւ գաղտակրայց. լս. գաղտակրայից. (Նիւս. բն. ՟Ա։)