hy    |   fr

Դասաւորութիւն, ութեան

s.

order, ordonnance, arrangement;
system;
— բառից, syntax.

s.

Կարգաւորութիւն. դաս. կարգ.

Ուսումնականն զմիջինն ընկալաւ դասաւորութիւն. (Սահմ. ՟Ժ՟Ա. եւ ՟Ժ՟Է։)

Նահանջել զդասաւորութիւն դիտաւորութեանն. (Մագ. ՟Կ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դասաւորութիւն դասաւորութիւնք
accusatif դասաւորութիւն դասաւորութիւնս
génitif դասաւորութեան դասաւորութեանց
locatif դասաւորութեան դասաւորութիւնս
datif դասաւորութեան դասաւորութեանց
ablatif դասաւորութենէ դասաւորութեանց
instrumental դասաւորութեամբ դասաւորութեամբք