that carries, buries the dead.
Կրօղ կամ բարձօղ զդի. մեռելակիր. մանաւանդ նմանութեամբ.
Դիակիր դագաղօք. (Յհ. կթ.։ ՃՃ.։)
Խառնուած բաղկացեալ յոգւոյ եւ ի մարմնոյ՝ դիակիր է (հոգին՝ մարմնոյ)։ Գինեզինութեամբք եւ խոհակերութեամբք՝ դիակիր եմք մարմնովս (որ ուտէ զկենդանիս). (Փիլ. լին.։)
Հոգի մեռեալ ի մեղաց անտի՝ ի մարմինն եդեալ կայ իբրեւ ի շիրմի, եւ նա դիակիր շիջի զօրէն անասնոց։ Մեղաւորքն իբրեւ դիակիրս շրջին. (Սարգ. յկ. ՟Գ։ եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Թ։)
(Ծերն) դիակիր ինքեան, եւ կենդանւոյն մեռեալ. (Լմբ. սղ.։)
Ցորչափ չէ շնչաբերեալ սաղմն, դիակիր է մայրն. (Տօնակ.։)
Զդիակիր մայր կենսակիր առնէ. (Վրդն. ծն.։)
Չէր արժան դիակիր լինել կենացն մայրն մարիամ կոյս. (Վրդն. աւետար.։)