Երկպատիկ, աց

adj.

διπλάσιος, διπλόος, διπλοῦς duplex Կրկին.

Երկպատիկ ժամանակ քան զայս ժուժալ։ Երկպատկի արժանի լինել կենաց. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. լին.։)

Իսկ ներկպատիկսն նշանակէ է՛, այլ ո՛չ ըստ ինքեան. (Պերիարմ.։)

adv.

διπλῆ, διχῆ dupliciter Երկպատկաբար. կրկնապատիկ.

Առցէ դա երկպատիկ ըստ գործոց իւրոց. (Յայտ. ՟Ժ՟Ը. 6։)