cf. Երկդիմեան.
διπρόσωπος biformis, biceps Ունօղ զերկուս դէմս, զերեսս, զկերպարանս.
Չորեքթեւեան եւ երկդիմիս, եւ մարմին մի, եւ գլուխ երկուս. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Գազանք անծանօթք ... երկդիմիք, վեցձեռնիք. (Խոր. աշխարհ.։)
Մրջնառիւծս ասեն՝ թէ երկդիմի է, զմի ինչ ունելով ի մրջմանց, եւ մի ինչ դարձեալ յառիւծուց. (Իսիւք.։)
Մի՛ անջրպետեր ի մարդ առանձնապէս, եւ յաստուած բան, երկդիմի տպաւորելով մեզ զէմմանուէլ». այսինքն երկձայնեայ. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։)
ԵՐԿԴԻՄԻ. διπρόσωπος ըստ քերականաց է դերանուն, որ ընդ դիմի անձին ի մէջ բերէ եւ զդէմն իրին. զոր օրինակ իմ, մեր, իմոյ, մերոյ.
Ոմանք ածանցականք որպէս եւ ամենայն ստացականքն, որք եւ երկդիմիքն կոչին. (Թր. քեր.։)
ԵՐԿԴԻՄԻ. διττός, δισσός duplex, geminus Երկատեսակ. երկպատիկ. կրկին. այլ եւ այլ.
Ձայնիս մերոյ երկդիմի ունելով զօրութիւն՝ յասելն եւ յերգելն։ Երկդիմի է խոհականութեան տեսակ. է՛ որ ընդհանուր, եւ է՛ որ մասնաւոր։ Երկդիմի է մահ, է՛ որ մարդոյ, եւ է՛ որ ոգւոյ առանձին։ Երկդիմի անկուածս պայծառս զարդարէ. (Փիլ.։)
Զդրախտն երկդիմի է իմանալ, մինն շօշափելի եւ տեսանելի, եւ միւսն իմանալի. (Յճխ. ՟Թ։)
Յերկդիմի վշտացն ... մարդկան եւ դիւաց. (Ոսկ. լուս.։)
Զձորձս երկդիմիս գարշելիս մի՛ արկանիցես զքեւ». իբր յայլ եւ այլ նիւթոց, կամ խառն ի ձեւոյ արանց եւ կանանց. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Թ. 19։)
Մի՛ զգենուցուս ձորձս երկդիմիս անկեալ. (Կիւրղ. ղեւտ.։)
Մերթ՝ Երկկողմանի.
Էր ասեն երկդիմի (սանդուխք երուանդայ). որպէս զի մինն լիցի սպասաւորաց ... իսկ միւսն գիշերոյ եւ մարդադաւաց. (Խոր. ՟Բ. 36։)
Դարձեալ՝ Անորոշ, ունակ կրկին հայեցուածոց հակառակաց. ներհական. խարդախ.
Անմեղութեամբ ոչ գիտացեալ զերկդիմի միտս թագաւորին։ Գելոյր եւ տապալէր երկդիմի մտօք։ Զիա՞րդ լուիցուք երկդիմի հրամանացդ քոց. (Եղիշ. ՟Ա. ՟Բ. ՟Ը։)