adj.

feminine, womanlike;
effeminate, womanish;

gr.

feminine gender;
— տոհմ, the fair sex, women;
— ախտ, hemorrhage.

adj.

θηλυκός foemininus. Սեպհական իգաց կամ կանացի բնութեան. կնոջական.

Մի՛ առնիցէք ձեզ դրօշեալս, նմանութիւն ամենայն պատկերի՝ նմանութիւն արուական կամ իգական. (Օրին. ՟Դ. 16։)

Իգական բնութեան եւ արուական. այսինքն արուի եւ իգի. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)

Զիգական տոհմն մաշէին ի սուր սուսերի իւրեանց. (Ագաթ.։)

Ի ձեւ իգական գիսարձակս դիմեալ ի վերայ. (Կաղանկտ.)

Հակառակորդն անմարմին ... զարս խաբէ յերազի, զկանայս յանցուցանէ. իբր ոչ եթէ արուական եւ իգական անդամք կայցեն նորա ... եւ յարուական կամ իգական բարբառս պատճառիցէ. (Եզնիկ.։)

Սիդոնացւոց իգական ամենանզով ձուլածոյն. (Նար. ՟Խ՟Ը։)

ԻԳԱԿԱՆ. θηλυδρίας, θηλυδρυώδης effeminatus, mollis. Մեղկ. կնամարդի. թուլամորդ.

Ծառայից՝ մերձ կալով, աձակեալ զվարսս իգականս, եւ ի դիմացն կողմանէ պաճուճեալս առաւել. (Ածաբ. աղք.։)

Սպասին (առաքինք) յոգիս իւրեանց զիգական եւ զհեշտասէր բարս. (Խոսր.։)

Ի դատաստանի ոչ ծառայութեամբ վայիլ, եւ ո՛չ իգական խանդաղատանօք. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Բ.) (դրեալ էր հիքական)։ Նշանակաւ՝ կին է ադամական բնութիս՝ վասն ի նիւթն միտելոյ, եւ իգական ախտիւ (տկարութեան՝ իբր տեռատեսութեան) վարակելոյ. (Երզն. մտթ.։)

ԻԳԱԿԱՆ. ըստ քերականաց՝ Ձայն նշանակիչ իգի, կա՛մ իրօք, եւ կամ ըստ յանկութեան լեզուաց եւեթ.

Սերք են երեք, արական, իգական, չէզոք ... Հայրանուանց՝ իգականացն (յանգք՝ են) չորս, ենի, ոյշ, ուհի (կամ ուրհի), ոց. որպիսի, Վարդենի, Մանոյշ, Տրդատուհի, Վարդոց. (Թր. քեր.։)

Իսկ որ դնին անդ՝

Տառք վախճականանք անուանց արուաց, իգաց՝ եւ չէզոքաց. հային ի յունական լեզու, եւ ոչ ի հայկական։ Խորհրդով եւ նմանութեամբ ասի.

Եկեղեցին՝ իգական անուն է, եւ ոչ արական. (Լմբ. սղ.։)

Արեգակն՝ արական է, եւ տաք բնութեամբ. լուսին իգական է, եւ գէճ բնութեամբ. (Շիր.։)

s.

ԻԳԱԿԱՆն. գ. իբր Էգ. կին.

նախ զարուին յառաջ բերէ զփրկանաւորութիւն ... յետոյ եւ զիգականին ազատութիւն. (Սիւն. Ի գիրս խոսր.։)

Ա՛ռ դու զիսահակ՝ ինձ պատարագ ի սեղանի ... ո՛չ տրտմեալ՝ ո՛չ հոգացեալ. խորհուրդ չըտայ իգականին (այսինքն սառայի). (Մագ. ոտ. մանուչ.։)