adj.

Որ գուցէիմաստ եւ հանճար. լի իմաստիւք. իմաստալից.

Տե՛ս զբանիցն իմաստաւոր յայտնութիւն. յն. ազնուութիւն եւ զօրութիւն. (Ոսկ. գղ.։)

Իմաստաւոր խորհրդով գործել. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)

Ամպ ցօղաւոր է իմաստաւոր միտք. (Եւագր. ՟Լ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif իմաստաւոր իմաստաւորք
accusatif իմաստաւոր իմաստաւորս
génitif իմաստաւորի իմաստաւորաց
locatif իմաստաւորի իմաստաւորս
datif իմաստաւորի իմաստաւորաց
ablatif իմաստաւորէ իմաստաւորաց
instrumental իմաստաւորաւ իմաստաւորաւք