Որպէս ինքնագոյ կարծեցեալ. կամ ինքնեղ, իւրեւի գոյ եկեալ. որպէս դնէին ոմանք ի հեթանոս փիլիսոփայից զհիւղէն, այսինքն զնիւթն.
Ո՛չ յինքնագոյակ նիւթոյ ասէ. (Նախ. իմաստ.։)
Եւ իբր ինքնագոյական. անդստին ի սկզբանէ եղեալ աստուծով. ո՛չ մարդկային ձեռագործ, այլ՝ աստուածակերտ.
Ո՛վ ճշարիտ աստուածային տունկնախաբոյս եւ ինքնագոյակ կառուցմամբ պատկանեալ Թէոդոր. (խչ.։)