cf. ԿՇՌՈՒԹԻՒՆ.
Գերազանց չափոյ կշռման երկրային բնութեան. (Նար. կուս.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կշռումն | կշռմունք |
accusatif | կշռումն | կշռմունս |
génitif | կշռման | կշռմանց |
locatif | կշռման | կշռմունս |
datif | կշռման | կշռմանց |
ablatif | կշռմանէ | կշռմանց |
instrumental | կշռմամբ | կշռմամբք |