of the same will, concordant;
obedient to the will of, resigned.
ὀμόβουλος, ὀμόνους concors, unanimis Միակամ. միախոհ. համամիտ. միաբան. կամակից.
Քրիստոս համակամ եւ համագործ է ընդ հօր. (Ագաթ.։)
Եւ ոչ որդի հակառակ իցէ ծնողին, այլ համակամք են. (Տօնակ.։)
Յակոբ համակամ եղեւ ընդ մօր իւրոյ, եւ զյաւիտենական օրհնութեան ընկալաւ զպտուղ։ Յեսու եւ քաղէբ համակամ եղեն, եւ միայն ժառանգեցին զերկիր աւետեաց. (Սեբեր. ՟Ժ՟Զ։)
Զզօրսն՝ համակամս իւր արարեալ. (Խոր. ՟Գ. 15։)
Համախորհ եւ համակամ արքայի։ Համակամ համախոհ եւ կամարար իւր. (Յհ. կթ.։)
Յակոբ նահապետն համակամ եղեալ ընդ մօր իւրոյ. (Եփր. աւետար.։)
Նիզակակցին, որ միշտ համակամ ի պատերազմունսն էր։ Համակամ սիրելութիւն կամ մտերմութիւն։ Ըստ համակամ հաճոյից ամուսին. (Պիտ.։)