concord, unison, consonance, concordance;
conformity, unanimity, union;
unison, tune;
concordance.
ὀμοφωνία, συμφωνία consonantia, consensus, concordia. Միաձայնութիւն. ձայնակցութիւն. միաբանութիւն.
Աստուածայնոցն օրհնութեանց համաձայնութեամբ օրինադրէ. (Դիոն. եկեղ.։)
Որոց՝ եւ ի բաժանել լեզուացն՝ չար համաձայնութիւնն խափանեցաւ. իսկ աստ զցրուեալսն յաշտարակէն զազգս ի հոգեւոր համաձայնութիւն էած տէր մեր. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Ոչինչ է հաւասար միակամութեան եւ համաձայնութեան։ Որպէս հերձուածն քակողական է, այսպէս համաձայնութիւնն՝ շաղկապական. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 31. 35։)
Գովէ զհամաձայնութիւն. զի աստուած զմարդն հաղորդ կենդանի ստեղծ։ Զվահանայ հայրապետին զհամաձայնութիւնն առ մեծ եկեղեցին հոռոմոց. (Լմբ. ժղ. եւ Լմբ. ատ.։)
Համաձայնութիւն իմն եւ նոյնութիւն կամաց եւ իմացուածոց երեւի ի նոսա. (Պիտառ.։)
Երկու աստուածք՝ ոչ են (հայր եւ որդի), վասն զի մի է բնութիւնն, եւ նոյն կամք, եւ մի համաձայնութիւն. (Աթ. ՟Ը։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | համաձայնութիւն | համաձայնութիւնք |
| accusatif | համաձայնութիւն | համաձայնութիւնս |
| génitif | համաձայնութեան | համաձայնութեանց |
| locatif | համաձայնութեան | համաձայնութիւնս |
| datif | համաձայնութեան | համաձայնութեանց |
| ablatif | համաձայնութենէ | համաձայնութեանց |
| instrumental | համաձայնութեամբ | համաձայնութեամբք |