Առաւել ակմ կարի հանդարտ. մեղմագոյն.
Աչք ոչ մոլորեալք, ժպտումն հանդարտագոյն. (Առ որս.։)
Բիբս քաղցրահայեացս, հանդարտագոյնս. (Ոսկ. կող. ՟Ժ՟Բ։)
Ակնարկութեամբք հանդարտագունիւք ձերոյդ իշխանութեան. (Պտմ. ՟Լ՟Է։)
Հանդարտագունիւքն խրատել որպէս հարք զորդիս. (Շ. մտթ.։)
Հանդարտագոյնք բնութեամբ. (Բրս. պհ.։)
Ոչ ամենայն ուրեք պարտ է քաղցրագոյն լինել վադապետին, եւ հանդարտագոյն։ Հանդարտագոյնս առնել զնոսա. (Ոսկ. յհ.։)
Մերթ՝ որպէս Հարթագոյն, հաւասարեալ ամենայնիւ. որպիսի է ջուրն հանդարտեալ. ... ὀμαλώτερος, ὀμαλώτατος aequalior, aequalis omnino.
Ի յանօսրից եւ ի հանդարտագունից հոծագոյն եղեալ. (Պղատ. տիմ.։)
Ջուր՝ յորժամ ի հրոյ անջատի, եւե յօդոյ միայնանայ, հանդարտագոյն լինիցի. (անդ։)
ՀԱՆԴԱՐՏԱԳՈՅՆ, գոյնս. մ. Առաւել հանդարտութեամբ. հանդարտաբար, հեզաբար.
Հանդարտագոյն առնէր պատասխանի։ Հանդարտագոյն քան զառաջինն խօսի. (Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Հանդարտագոյն հեղեալ (անձրեւ). (Ածաբ. կարկտ.։)
Հանդարտագոյն իմն զհաւատն մեր ընդելուցանէ մեծամեծօքն. (Նիւս. կազմ.։)
Հանդարտագոյնս զնոյնս խօսեցաւ. (Նախ. թղթ. պաւղ.։)