Հանդարտ. անդորրական. խաղաղական. մեղմ. հլու.
Յամբծութիւն հանդարտական սուրբ պատկերի։ Իբրեւ զոյգս ձիոց լծելոց հանդարտական հպատակութեամբ. (Նար. ՟Կ՟Գ. ՟Ղ՟Զ։)
Ոչխարք զհանդարտականն եւ անբարկացողն (լինել). (Մեկն. ղեւտ.։)
Յամենայնի զհանդարտականն եւ զպատուող առ ամենեսին ցուցանել (զգնացս). (Բրս. կանոն.։)
Հանդարտաբար.
Նա շրջելով արագապէս անտեսական, մրջիմն ընդդէմ նորին վնայ հանդարտական. (Երզն. ոտ. երկն.։)