marriage, wedding;
wedlock;
ածել հարսնութեան, to marry, to wed, to espouse;
գնալ ումեք ի հարսնութեան, to be married.
γάμος nuptiae, connubium. կամ բայիւ sponsam assumere եւ այլն. Հարսն գոլն. կնութիւն. հարսնանալն. եւ Հարսանիք.
Խնդրեցի ածել ինձ հարսնութեան. (Իմ. ՟Ը. 2։)
Խօսեցայ զքեզ հարսնութեան իբրեւ կոյս մի սուրբ։ Փեսայ հարսնութեան սորա որդի աստուծոյ կենդանւոյ։ Ո՞ւր է պաճուճեալ հարսնութիւն քո. (Ագաթ.։ Նար. ՟Հ՟Ե։ Եփր. ծղկզրդ.։)
Տեղայր մարգարիտ ի հարսնութեան սաթինկանն։ Այսոքիկ յաւուրս հարսնութեան վայելեն. (Խոր. ՟Բ. 47։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 14։)
Յորժամ առն թագաւորի հաճոյ լինիցի ի հարսնութիւն, եւ չգտանիցէ հանդերձս արժանիս հարսնութեան յիւրմէ ուրոյն կազմել. (Ոսկ. ես.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հարսնութիւն | հարսնութիւնք |
accusatif | հարսնութիւն | հարսնութիւնս |
génitif | հարսնութեան | հարսնութեանց |
locatif | հարսնութեան | հարսնութիւնս |
datif | հարսնութեան | հարսնութեանց |
ablatif | հարսնութենէ | հարսնութեանց |
instrumental | հարսնութեամբ | հարսնութեամբք |