cf. Հմայք.
cf. ՀՄԱՅՔ. եւ ՀՄԱՅԱԿԱՆՆ.
Կախարդութիւն, եւ հմայութիւն։ Այլեւ ծննդեամբ հմայութիւնս առնեն. (Կանոն.։)
Զայս տեսակ հմայութեան եւ գոռոզն այն գործէր։ Տեսիլ նանրութեան եւ հմայութեան. (Նչ. եզեկ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հմայութիւն | հմայութիւնք |
accusatif | հմայութիւն | հմայութիւնս |
génitif | հմայութեան | հմայութեանց |
locatif | հմայութեան | հմայութիւնս |
datif | հմայութեան | հմայութեանց |
ablatif | հմայութենէ | հմայութեանց |
instrumental | հմայութեամբ | հմայութեամբք |