troops in battle array, army drawn up in order of battle;
general engagement, pitched battle, war;
fighting, belligerent;
warlike;
օր —ի, day of battle;
— տալ, to wage, to make war, to fight.
πόεμος bellum. Ճակատ մարտի. մարտ ճակատու. պատերազմ. բանակ.
Թէ յարիցէ ի վերայ իմ ճակատամարտ։ Ուսոյց զձեռս իմ ի պատերազմ, եւ զմատունս իմ ի ճակատամարտ։ Զաղեղն եւ զսուսեր եւ զճակատամարտ խորտակեցից։ Սաստկացուցանէր զճակատամարտն ի վերայ նոցա. (Սղ. ՟Ի՟Զ. 3։ ՟Ճ՟Խ՟Գ. 1։ Ովս. ՟Բ. 18։ եւ ՟Ա. Մակ. ՟Ժ. 50։)
Որ երկնչի ի ճակատամարտէ անտի, դարձցի նա. (Մծբ. ՟Է։)
Յառնեն ի վերայ մեր ճակատամարտք՝ երեւելիք եւ աներեւոյթք. (Յճխ. ՟Ժ՟Զ։)
Ճակատամարտ տալ ընդ դեւս։ Առանց զինու եւ ճակատամարտի եղեւ փրկութիւն նոցա յաստուծոյ. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. ովս.։)
Յաշխարահական ի ճակատամարտին. (Ժմ.) այսինքն ի համաշխարհական պատերազմի ընդդէմ կրակապաշտից։
Գտանիլ ի տեղի ճակատամարտիցն. (Մեսր. երէց.։)
ՃԱԿԱՏԱՄԱՐՏ. գ.ա. որպէս Պատերազմօղ զօր. ճակատեալ, եւ պատերազմական.
Դիմարդարձէին զօրքսն պարսից եւ ամենայն ճակատամարտիցն հոնաց ընդդէմ ճակատամարտին հայոց. (Մեսր. երէց.։)
Ճակատամարտ պատերազմունք ի հեռաւորաց եւ ի մերձաւորաց. (Ոսկ. ես.։)
Տեղի ասպարիզի ճակատամարտ զօրու. (Արծր. ՟Գ. 4։)
Չէ՛ այդ օրէն ճակատել զօրացն՝ զիւր զինակիցսն սպանանել, այլ ճակատամարտին ախոյեա յառնել. (Լմբ. պտրգ.։)
Որք նահատակեցան ի ճակատամարտ պատերազմին. (Շար. (որ բերի եւ ի ՟Ա նշ)։)