that may be tasted, savoured, relished;
—ք, the taste.
Ուտելի. զգալի. եւ Կերօղ. ճաշակօղ.
Զառ մեզ պատուականն, եւ սակաւուց ճաշակելիս. (Խոր. ՟Բ. 78։)
Զգալի լոյս ճառագայթեալ յաչս՝ զարեգակնն աչից մերոց ճաշակելի առնէ. (Լմբ. սղ.։)
Ըստ ընդունելեացն եւ ճաշակելեացն կամաց. (Ոսկ. տիտ.։)
ՃԱՇԱԿԵԼԻՔ լեաց. գ. γεῦσις gustus. իսկ ի սուրբ գիրս ՝ αἱσθητήριον sensorium, sensus. Զգայութիւն ճաշակոյ. որ եւ ՃԱՇԱԿԱՐԱՆ. Ճաշակաւորութիւն. ճաշակելութիւն.
Որոյ ճաշակելիքն կիրթ են։ Ճաշակելիք սրտի իմոյ հեծէ. (Եբր. ՟Ե. 14։ Երեմ. ՟Դ. 19։)
Ճաշակելիք սրտի՝ բերան քաղրթին. (Մխ. երեմ.։)
Ճաշակելեօք առ ի պարկեշտութիւն. (Յճխ. ՟Թ։)
Հոտոտելիք, ճաշակելիք. (Խոսր.։)