ՄՈՐՈՍԽՕՍՈՒԹԻՒՆ կամ ՄՈՐՈՍԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ. cf. ՄՈՐՈՍԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ.

Խեղկատակութիւն, մորոսխօսութիւն. (Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. կողոս.։)

Տայ աղաղակել բարկութիւնն մորոսախօսութեամբ. (Մանդ. ՟Ժ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մորոսախօսութիւն մորոսախօսութիւնք
accusatif մորոսախօսութիւն մորոսախօսութիւնս
génitif մորոսախօսութեան մորոսախօսութեանց
locatif մորոսախօսութեան մորոսախօսութիւնս
datif մորոսախօսութեան մորոսախօսութեանց
ablatif մորոսախօսութենէ մորոսախօսութեանց
instrumental մորոսախօսութեամբ մորոսախօսութեամբք