to delay, to tarry, to remain;
to linger, to loiter, to be late.
ՅԱՊԱՂԻՄ cf. ՅԱՊԱՂԵՄ չ.
Մի՛ յապաղիցիս դառնալ առ Տէր ի մեղաց. (Սիրաք հին. ՟Ե. 8. (նորն, մի՛ յապաղիցես)։)
Զի՞ յապաղիս, եւ ոչ շարժիս եւ ընդոստչիս. (Փիլ. լին.։)
Թէպէտեւ նա ամենագէտ է, մի՛ յապաղիր խոստովանել։ Ոչ յապաղի ժամանակն յումեքէ, որ տուեալ է քարոզութեան նորոյն, եթէ ոչ կատարի. (Եփր. խոստ. եւ Եփր. ՟բ. թես.։)
Վարձկանն ՛հ հօտէն յապաղի առ ի պահել յաստուածամարտ գայլէն։ Յամեաց եւ յապաղեցաւ (յերթալոյ). (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 14. եւ Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Եւ առ այս յապաղիմք. (Լմբ. ատ.։)