inauguration, dedication, consecration;
feast, festival, rejoicing;
cf. Խթումն;
առնել զ—իս շինուածոյ, to inaugurate a building;
—իս առնել սեղանոյն, to dedicate or consecrate an altar.
ἑγκαίνια encaenia, dedicatio, festus dies novi operis memoriae dicatus. (որպէս Նորակերտիք. նոր կերտել. ըստ պ. նէվ քէրտէն. նէվկեան, նիւկեան. զի եւ ըստ յն. ասի էնգէնիա, ներնորութիւն. եէնիլիք ). այն է Տօն եւ հանդէս ուրախութեան վասն կատարման նոր կերտուածոյ, կամ նորոգութեան նորա. եւ Նորոգումն յիշատակի այնր շինութեան՝ ամ ըստ ամէ. որպէս եւ պսակադրութեան եւ թագաւորութեան թագաւորաց եւ քահանայապետաց.
Նաւակատիք նորոգութիւն թարգմանի, կամ ուրախութիւն։ Նաւակատիսն նորոգումն թարգմանի։ Եւ զի նաւակատիս անուանէ, զնորոգութիւն բնութեանս մերոյ յայտնէ. (Տօնակ. ըստ Ածաբ. ի նոր կիր. եւ Շար.։)
Կատարեցաւ տաճարն, եւ արարին նաւակատիս տանն տեառն մեծաւ ուրախութեամբ։ Ի նաւակատիս տանն տեառն։ Եղեն յայնժամ նաւակատիքն յերուսաղէմ։ Ի նաւակատիս սեղանոյն։ Այս է օրէն նաւակատեաց սեղանոյն՝ յաւուրն, յորում օծ զնա։ Շինեալ իցէ տուն նորաշէն, եւ ոչ արարեալ իցէ նմա նաւակատիս։ Գալ ի նաւակատիս պատկերին, զոր կանգնեաց արքայն նաբուքոդոնոսոր։ Երթիցուք ի գաղգաղա, եւ արասցուք նաւակատիս թագաւորութեան.եւ այլն։
Ասպարէսք ըստ նաւակատեացն քաղաքին (ի ռերորդ ամի շինութեան հռովմայ) ընթանային։ Վասն տօնից նաւակատեաց եկեղեցեաց. (Եւս. քր. ՟Բ։ եւ Եւս. պտմ. ՟Ժ. 3։)
(եկեղեցին) առանց նաւակատեաց օրհնութեան՝ օծման՝ լոկ տուն է. (Շ. թղթ.։)
Արարին նաւակատիս մեծ հարսանեաց՝ փեսայութեան դերանկին (յերկրորդ նուագի). (Արծր. ՟Գ. 3։)
ՆԱՒԱԿԱՏԻՔ. որպէս Շաբաթ օրն շաբաթապահոց՝ կանխեալ քան զտօն վարդավառի, վերափոխման, եւ խաչի.
Շաբաթ տօն է նաւակատեաց սուրբ խաչին. (Տօնակ.։)
Իսկ յասելն (Տօնակ.)
Երեք նաւակատիքս առանց մսակերութեան. ակնարկէ ի ճրագալոյցս, եւ ի խաչ, եւ ի վարդավառ, քան զորս դնէ կանխել մի մի յիսնեակ պահս։