Ողբերգական

adj.

θρηνῴδης, θρηνητικός, τραγικός ad luctum pertinens, lugubris, tragicus. Սեպհական ողբերգութեան եւ ողբերգակաց. ողբական. ողբաձայն. լալագին.

Ողբերգական պաղատանք, կամ արտասուք, կամ եղանակք, կամ մեղադրութիւն, կամ բան. (Նախ. սղ.։ Յհ. կթ.։ Եպիփ. թղմ.։ Խոր. ՟Բ. 89։ Ածաբ. խչ.։ Շ. եդես.։)

Բան ողբերգական (կամ ողբերգական) վասն առմանն երուսաղէմի. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)

ՈՂԲԵՐԳԱԿԱՆ. իբր Ողբերգակ.

Ողբերգական կանայքն կականէին. (Կաղանկտ.։)

յերկարագոյնս վասն սորա աճեցուցանել հարկաւոր էր զողբերգականացն ճարտասանութիւնս. (Արծր. ՟Դ. 11։)

adv.

ՈՂԲԵՐԳԱԿԱՆ. մ. Ողբերգութեամբ. ողբալով.

Հրէայք ողբերգական աշխարեալ կոծեսցին. (Զքր. կթ.։)