cf. Տածել.
Ստածէ զամենայն նախախնամութեամբ. (տպ. տածէ) (Իգն.։)
Այգեգործն մշակէ զայգին, յօտէ եւ բրէ, առոգանէ եւ ստածէ։ Ի ստածել զբարեգործութիւնս ստեղծեալ եմք. (Լմբ. պտրգ.։)
Պա՛րտ է զնոր տունկն լաւ ստածել. (Վստկ.։)
Բուրաստանք ի ստածօղ օդոց սաւառնազարդեալք. (Սհկ. կթ. արմաւ.։)