adj.

ἁνίατος. insanabilis, irremediabilis Անբոյժ. անբժշկելի. անդարմանելի. չըռընտնալու, ճար չըլլալու. չարէսիզ, իլաճսըզ, նէճիս.

Յանբժշկական ցաւս սրտից։ Հանգոյն փայտի անբժշկականի. (Երեմ. ՟Ը. 18։ Յոբ. ԻԴ. 2։)

Ցաւովք եւ ծանրութեամբք անբժշկականօք. (Փիլ. իմաստն.։)

Ողբալ զանբժշկական ցաւս ախտացելոց ... Զանբժշկական ախտն ջերանէին. (Ոսկ. ես. եւ Մտթ.։)

Զբովանդակ թոյնս անբժշկականս իժից եւ քարբից եհեղ ի վերայ քրիստոնէից. (Արծր. ՟Ա. 14։)

Անբժշկական վէրս յոգիս եւ ի մարմինս տեսանէր. (Եղիշ. ՟Բ։)

Անբժշկականս հարուածոց. (Պիտ.։)

Խոցեալս անբժշկական։ Տոչորման անբժշկականի։ Մեղանաց անբժշկականաց։ Որ ինձ անբժշկականն է, քեզ անվտանգելի է. (Նար. ԻԲ. ԽԸ. ԾԱ. ԾԷ։)