adj.

childless;
barren.

adj. adv.

ἅτεκνος. carens liberis, orbus. Պակասեալ ի զաւակէ (որ չէ ծնեալ, կամ մեռեալ է). անորդի. անմարդի. էվլատսըզ.

Անզաւակ եւ այրի էի։ Ոչ եւս լինիցիք անզաւակ ի նոցանէն։ Անզաւակ յազգէ քումմէ եղեր։ Զազգդ քո անզաւակ ոչ եւս արասցես։ Ջուրքս չար, եւ երկիրս անզաւակ. (Ես. ՟Խ՟Թ. 2։ Եզեկ. ՟Լ՟Զ. 12=14։ ՟Դ. Թագ. ՟Բ. 19։)

Առնուլ զկնի եղբօր իւրոյ վախճանելոյ եւ անզաւակի. (Երզն. մտթ.։)

Օրհնեցան անզաւակ որովայնք նոցա. (Եփր. ծն.։)

Անզաւակ էանց յաշխարհէ։ Կէսք անզաւակ իսկ ելանեն յաշխարհէս. (Մամբր.։ Մանդ.։)

Անզաւակ ջուր. (Ճշ.) իբր անպէտ կամ վնասակար ի ծնունդ զաւակաց։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անզաւակեմ, եցի

Անզաւակիմ, եցայ

Անզաւակութիւն, ութեան

Voir tout