incredulous, unbelieving, infidel, irreligious;
incredible;
— լինել, to disbelieve.
ἅπιστος. infidelis, infidus, perfidus. Որ չունի զճշմարիտ եւ զսուրբ հաւատս. այլակրօն. հեթանոս. կռապաշտ. այլազգի. ոչ խոստովանօղ զՔրիստոս Աստուած. հեռի յաստուածպաշտութենէ. անհաւատարիմ առ Աստուած. անկրօն. անզգամ. տինսիզ. իմանսըզ.
Ազգ անհաւատ։ Ընդ անհաւատս դիցէ։ Մի՛ լինիր անհաւատ, այլ հաւատացեալ։ Անհաւատ արամբն։ Անհաւատ կնաւն։ Լեզուք՝ նշանակի վասն են, ոչ հաւատացելոց, այլ՝ անհաւատից։ Զի՞նչ բաժին կայ հաւատացելոյն ընդ անհաւատին. եւ այլն։ (Որպէս եւ Ես. ՟Ժ՟Է. 10.)
Տունկ անհաւատ, եւ սերմն անհաւատ. այս ինքն անհաւատարիմ, կամ անպտուղ ի հաւատոյ եւ ի գործոց։
Նովին նմանութեամբ ասի՝
Անհաւատ շտեմարան. այս ինքն թափուր. (Բրս. պհ.։)
Եւ որ ոչ հաւատայ բանիցն Աստուծոյ, կամ արժանահաւատ բանի. թերահաւատ. երկմիտ. չհաւտացօղ. ինանմայան. ի թիգատսըզ. ἅπιστων իք. ἁπιστούσα. non credens, incredulus, diffidens. կամ բայիւ non credo, diffido, որ եւ անհաւատանալ.
Անհաւատի ոգւոյն յիշատակ հաստատեալ զարձանն աղի. (Իմ. ՟Ժ. 7։)
Վասն առաւելութեան պարգեւացն՝ անհաւատք լինիմք յերախտաւորէն. (Բրս. ծն.։)
Թէ այսմ անհաւատ լիցիս, ե՛րթ ի Սոդոմ. (Յճխ. ՟Ե։)
Ի կենդանեացս փրկանացն անհաւատ եդեալ. (Լմբ. սղ.։)
Անհաւատք եղեն ի նմանէ. (Գէ. ես.։)
Մովսեսի անհաւատ գտայք մանաւանդ՝ քան թէ ինձ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 40։)
Նորին ուխտին անհաւատք գտան։ Առ մեծ զօրութիւնն Աստուծոյ անհաւատ գտան. (Լմբ. սղ.։)
ՅԱՆՀԱՒԱՏՍ ԼԻՆԵԼ. իբր կեղծել չհաւատալ։ (Ոսկիփոր.։)
Եւ անհաւան. անսաստ. անհնազանդ. յամառ. սէօզ անկլամազ՝ սէօզ տինկլէմէզ. իդաաթսըզ. ἅπιστων, ἁπειθής, ἁγνώμων. inobediens, contumax, improbus.
Սպառնասցի անհաւատիցն. (Ես. ՟Կ՟Զ. 14։)
Ոչ կռուել, եւ ոչ մարտակից լինել ընդ անհաւատսն վայե՛լ է մեզ. (Բրս. հց.։)
Եւ որ ոչ դիւրաւ հաւատայ ամենայն բանի. որ չընծայէ հաւատս չնչին իրաց.
Որ ամենեւին անհաւատն է երազոց, իմաստուն է. (Կլիմաք.։)
իբր անհաւատալի. անհնարին. դժուարին, երկբայելի. ոչ արժանահաւատ. ἅπιστον. incredibile. ինանըլմազ.
Զի՞նչ անհաւատ թուի ձեզ, եթէ Աստուած զմեռեալս յարուցանէ.( Գծ. ՟Ի՟Զ. 8։)
Անհաւատ էր ապաքէն մարդկութեանս, թէ ի մեռելոցս մք յառնիցէ, իբրեւ՝ որպէս զի թէ անհաւատ իցէ ի մարմնոցն մեռելոց որդեծնութիւն լինել։ Անհաւատ են գործք, եթէ Աստուծոյ Որդի զայս համբերել հաւանեսցի։ Եթէ այն անհաւատ է, եւ այս անհաւատ է. այլ ինձ երկոքին հաւատարիմ են. (Կոչ. ՟Ե. ՟Ժ՟Գ. ՟Ժ՟Դ։)
Անհաւատ պատմութիւնք։ Այսպիսի անհաւատ եւ դանդաչանաց բանից. (Եզնիկ.։)
իբր անհաւատարիմ.
Որ ի սակաւն անհաւատ, եւ ի բազմին անհաւատ. (Կլիմաք.։)