Անշահ, ից

adj.

ἁκερδός, ἁνωφελής, ἁνόνητος, ἅπορος. inutilis, lucro carens. Ուր կամ յումմէ չիք ինձ շահ. անօգուտ. անպիտան. անպտուղ. վայրապար. սնոտի. փուճ. ֆայտասըզ, պիր շեյէ եարամազ.

Զկնի անշահիցն երթային. (Երեմ. ՟Բ. 8։)

Ծախք անշահք։ Յանշահ ծախուցն. (Ագաթ.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 41։)

Անշահ կողմն, արշաւանք, բան, յուսահատութիւն. (Պիտ.։ Նար.։ Բրս. ճգն.։)

Խաբեցին՝ անշահք փոխանակ շահաւետին առնուլ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 3։)

Ոչ անշահ յիշատակ այնոցիկ, որք առաքինութեանն եղեն ընդունակք. (Նիւս. սքանչ.։)

Մի՛ անշահ եղիցին կրիցդ պտուղք. (Նար. ՟Հ՟Ը։)

Գուցէ զուր տարապարտուց եւ անշահ՝ մշակութիւնս մեր եղիցի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 12։)

Սնափառի պահք անվարձ, եւ աղօթք անշահ. (Կլիմաք.։)

Որ ոչ շահի ինչ. ցականեալ. ունայնաձեռն.

Տարակուսելոց եւ անշահից ի քահանայից՝ յաղագս կերակրոց ոչ անքատս լինել. (Փիլ. քհ.։)

Յայնմ եւս անշահ մնացեալ՝ յաղօթս ապաւինի. (Խոր. ՟Գ. 53։)

Զանձինս անշահ ի շնորհէն վարկանիմք. (Լմբ. պտրգ.։)

adv.

Առանց շահի կամ օգտի. ἁνόνητα. frustra. ի զուր. փուճ տեղը. նաֆիշէ. ապէս եերէ.

Անշահ աշխատիք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 9։)

Սոսկ եւ վայրապար եւ անշահ անցանել ընդ լերինս գեղեցկութիւն. (Տօնակ.։)