hy    |   fr

Անվարժութիւն, ութեան

s.

unskilfulness, inexperience.

s.

Անկրթութիւն. անուսումնութիւն.

Անվարժութիւն՝ անբաւ աղէտ։ Ոյք անվարժութեամբ դերեւանան. (Պիտ.։)

Ո՛վ յայտնի անվարժութեանն եւ անխատութեանն. (ՃՃ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անվարժութիւն անվարժութիւնք
accusatif անվարժութիւն անվարժութիւնս
génitif անվարժութեան անվարժութեանց
locatif անվարժութեան անվարժութիւնս
datif անվարժութեան անվարժութեանց
ablatif անվարժութենէ անվարժութեանց
instrumental անվարժութեամբ անվարժութեամբք