s.

ignorance, want of skill, or practice.

s.

անվարժութիւն. անկրթութիւն. անգործութիւն.

Գտանէր զխամդ եւ զանտեղեակդ երկրի. ո՞չ ապաքէն ըստ խամութենէն է զարմանալ։ (Ոսկ. փիլիպ. ՟Ժ։)

Զի մի՛ երբէք ի դրժօղն խամութենէն ի վերայ հասցէ պարտութենէն վտանգ։ Կորուստանեն զբնական ունակութիւնս արագութեան վասն ընտելակաց խամութեանն։ Ամենայն ինչ բնական ստածումն կրթութեամբ աճէ, եւ խամութեամբ խամրանայ. (Պիտ.։)

Մաշել զխամութիւն մտացն, եւ կոչել ի կարգս վարժեցելոցն. (Երզն. քեր.։)

Մինչ զի մոռանալ զիմ խամութիւն տկարութեանս. (Ոսկ. գծ. յռջբ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խամութիւն խամութիւնք
accusatif խամութիւն խամութիւնս
génitif խամութեան խամութեանց
locatif խամութեան խամութիւնս
datif խամութեան խամութեանց
ablatif խամութենէ խամութեանց
instrumental խամութեամբ խամութեամբք